Rozdział 2 ~Since day one you stole my heart~

Otworzyły się drzwi limuzyny. Zakryłam buzię ręką i nie mogłam uwierzyć, że do auta wsiadł jakiś mega przystojny chłopak a za nim sam Leondre Devries i Charlie Lenehan!!! Dziewczyny powstrzymywały się od  piszczenia. Nie chciałyśmy aby od  razu myśleli, że jesteśmy jakimiś „psychofankami”.

-Hi!- powiedział na wejściu Leo. Zaniemówiłyśmy. Usiadł obok mnie. Pomachał mi przed oczami. W tym momencie zaśmiałam się i dotarło do mnie to co przed chwilą powiedział.

-Hi!- odpowiedziałam. Przytuliłam go, musiałam to zrobić.

Kinga razem z Kasią patrzyły się na mnie- siedziały naprzeciwko i wydaje mi się, że nie do końca widziały co się dzieje… przynajmniej ich miny na to nie wskazywały. Następnie podeszłam do Charls’a. Od razu rzuciłam się w jego ramiona. Kocham ich <3 Ogarnęłam dziewczyny. Gdy głos im powrócił rzuciły się na nich. To cudowne uczucie. Jeszcze to do mnie nie dotarło ale może…

-Już proszę usiąść, bo jedziemy i nie możemy się spóźnić.- Przerwał moje rozmyślenia kierowca pojazdu.

Wszyscy wrócili na miejsca. Zastanawiało mnie jeszcze jedno. Kim jest ten chłopak, który im towarzyszy?

-Małgosia! Nie wierze! Co my w ogóle robimy w limuzynie? I to jeszcze w tej wyjątkowej, gdzie znajdują się Bars & Melody?- Kasia skierowała do mnie wypowiedź.

-Nie wiem co mam Ci powiedzieć. Tak strasznie się cieszę, że tu jestem. Albo mi się wydaje  albo moja mama zrobiła nam wielką niespodziankę.

-Nasza. Nasza mama. Nie zapominaj, że masz siostrę :D- wtrąciła Kinga

-Nie zapomniałam i nigdy nie zapomnę- uśmiechnęłam się do niej co odwzajemniła.- Zauważyłaś że, ten „tajemniczy” chłopak cały czas się na Ciebie gapi?- zapytałam Kingi.

-Próbowałam nie zwracać na to uwagi. Nawet nie wiem kim jest. Jest młody więc menagerem na pewno nie jest- zaśmiała się.

-Jestem Igor. Przyjaźnie się z Charls’em i koleguje z Leo. Mam 17 lat i pochodzę z  Polski-Przedstawił się nam chłopak, który słyszał naszą rozmowę.- ale w wieku 11 lat przeprowadziłem się do Anglii.- Uśmiechnął się do nas.

-Ojeju! Czyli rozumiałeś wszystko co mówimy…- zająkałam się.

-Spokojnie J Nie powiedziałyście przecież nic złego.

I pomimo mojej wypowiedzi-Którą jak widać zrozumiał- dalej gapił się na Kingę. A ona uciekała wzrokiem.

-Leondre-

To było naprawdę miłe zaskoczenie. Te dziewczyny były spokojne.  Pomimo tego, że wiedziałem jak bardzo się cieszą, że tu jesteśmy. I jeszcze ta śliczna brunetka. Wygląda jak księżniczka. Nie wiem jak się nazywa… ale się dowiem. Gdy one rozmawiały z Igorem, ja z Charliem słuchałem jak kierowca coś do nas mówił. Ale i tak nic z tego nie zrozumiałem, ponieważ nie mogłem się skupić. Polskie Bambinos są takie cudowne. I miłe ;)Kocham przebywać w tym kraju. W końcu limuzyna się zatrzymała. Byliśmy na miejscu. Było jeszcze tak wcześnie, że na szczęście nie było innych fanek. To znaczy nie.. ja uwielbiam spędzać czas z fankami. Ale teraz miałem wielką ochotę wejść już na scenę i zaśpiewać na próbie generalnej. A potem na koncercie.

-Możecie wysiadać.- powiadomił nas kierowca.

Charlie otworzył drzwi i wyszedł z auta. Zrobiłem to samo a następnie poszedłem otworzyć drzwi dziewczyną z drugiej strony.

-Małgosia-

Gdy byliśmy na miejscu Leo otworzył nam drzwi. On jest taki kochany <3 Wysiadłyśmy z pojazdu. Czekał tam na nas menager chłopaków. Zaprowadził nas na miejsce próby generalnej. Pierwszy raz weszłam na backstage. Ale czad!!! Najlepszy dzień na świecie <3 Poczułam na sobie wzrok Leo. I popatrzyłam się w te jego śliczne brązowe oczka. Dziewczyny szły za mną. I wtedy zobaczyłam moją mamę! Od razu do niej pobiegłam i przytuliłam ją. Kinga i Kasia poszły w moje ślady.

-Dziękuję-wyszeptałam jej do ucha.

-Udała się niespodzianka?-zapytała.

-Oczywiście!- krzyknęłyśmy we trzy. Prawie równocześnie.

-A tak w ogóle… co tu robisz?- rzuciła Kinga, uśmiechając się

-A tak w ogóle… wzięłam wolne J Nie.. ja już nie pracuję …- odwajemniła uśmiech.

-Jak to?- zapytałam.

-Teraz będę pracować w firmie, która organizuje koncerty i współpracuje z różnymi gwiazdami- wytłumaczyła.

-Jej!! Jak się cieszę!- wykrzyknęłam i ją przytuliłam. Wtedy dała mi znak ręką abym się odwróciła. Wykonałam polecenie. Za mną stał Leo i był trochę zdziwiony moim zachowaniem. Nie wiedział o co chodzi J

-Chcecie zobaczyć naszą próbę?- zapytał. A ja dalej z niedowierzeniem, że tu jestem , odpowiedziałam;

-Jeszcze pytasz!- uśmiechnął się i pokazał abyśmy poszły za nim.

-Jak wrażenia?-zapytałam dziewczyn gdy szłyśmy.

-Tu jest cudownie! Jeszcze wiadomość od mamy. Super. To jest mega dzień.- odpowiedziała zadowolona Kinia.

-Twoja siostra ma rację . Zapamiętam ten dzień do końca życia. Dziękuję Wam!- Kasia nas przytuliła. Doszłyśmy na miejsce prób ;) Leo wraz  z Charlie’m weszli na scenę. Po paru minutach i paru sprawdzeń mikrofonu zaczęli śpiewać <3 Szczególnie próbowałam się wsłuchać w słowa. Stałam jak wryta i patrzałam się na BaM. Wyjątkowe uczucie. Zwykli chłopcy. Jednak dla mnie są całym światem.

-Kasia-

Małgosia była w nich zapatrzona. Ja tak samo. A oni śpiewali dla nas. Gdy skończyli drugą piosenkę poprosili o chwilę przerwy.

-Jak Wam się podobało?- zapytał Charlie.

-Jesteście najlepsi! Świetnie jak zawsze.- odpowiedziałam jako pierwsza.

-Dziękuję. Bardzo się cieszę, że tu jesteście.

-Ja też!- uśmiechnęłam się do niego co odwzajemnił.

Przyszła mi wiadomość. Wyciągnęłam telefon z kieszeni.

 Wiadomość od; Mama Małgosi i Kingi

Chodźcie na obiad. Obok jest taka mała restauracja z tyłu. Wyjdźcie też tyłem.

Wiadomość do; Mama Małgosi i Kingi

Oki, zaraz będziemy.

-Charlie musimy…

-Czy Ty masz moje zdjęcie na tapecie??-przerwał mi.

-Nie..-pociągnęłam.

-Pokaż to.- wyrwał mi telefon z ręki.

-Nie! Charlie oddaj!- zaczęłam go gonić. Biegaliśmy po scenie, po backstage i wszędzie gdzie się tylko dało. Jak

dzieci. W pewnym momencie biegliśmy po schodach. I właśnie w tym czasie… Charlie się przewrócił.

-Charlie!!!Nic Ci nie jest??!- Zapytałam przestraszona.

-Spokojnie. Nie, nic mi nie jest. Tylko mnie trochę kostka boli.- odpowiedział ukrywając ból.

Natychmiast podbiegł do nas Leo. Kinga i Małgosia też.

-Charlie! Mam iść po menagera?- zapytał Leo.

-Nie! Możesz co najwyżej zawołać Twoją mamę ale nie menagera!- trochę się zezłościł.

-Okay, to idę.- i zniknął za drzwiami.

-Charlie? Okay?- zapytałam dla pewności.

-Okay. Dziękuję.-Widać było, że go boli ale za bardzo nie chciał się przyznać. Wtedy mu pokazałam zdjęcie za, którym tak się uganiał.

-Ooo nie- uśmiechnął się- serio Ci się podoba? Mi nie.

-Jasne, jest prześliczne.

Przyszła pani Victoria. Razem z nią mama Kingi i Małgosi.

-Hej, Charlie. Co się stało?- zapytała na wejściu mama Leo.

-Przewróciłem się na schodach. Boli mnie trochę kostka.- odpowiedział.

- Pokaż. Zobaczymy czy nie spuchła.- Charls podwinął skarpetkę.

-Mój Boże. Ona jest skręcona. Charlie musimy jechać do lekarza.

-Co? Nie! A co z koncertem? – zapytał.

-Nie myśl o tym na razie. Później zobaczymy.

-To ja Was mogę zawieźć do dobrego szpitala.- zaproponowała mamą moich przyjaciółek.

-Jejku. Byłabyś tak miła?- zapytała pani Victoria.

-Jasne. Idę po kluczyki a Wy pomóżcie Charlie’mu dojść do auta.

-Choć niezdaro. Pomogę Ci.- powiedział Leondre i się uśmiechnął. Charlie odwzajemnił gest.

-Dzięki. Poradzę sobie.- dogryzł przyjacielowi i zaczął skakać w stronę wyjścia.

-Małgosia -

Nasza mama czekała już w samochodzie.

-Ja nie jadę. Przepraszam Charlie ale wszyscy się nie zmieścimy.

-Okay. Nie przepraszaj J- odpowiedział.

-To ja zostanę z Tobą- powiedział Leo i uśmiechnął się do mnie.-Okay Charlie?

-Okay J Wszyscy możecie zostać. Nie przeszkadza mi to.

-Ja będę Ci towarzyszyć- rzuciła Kasia.

-Ja też pojadę- dodała Kinga.

-Dziękuje Wam. Jesteście kochane.- uśmiechnął się do nas.

-Wsiadajcie! Musimy jechać.- pośpieszała ich moja mama. Wykonali polecenie.

-Dajcie znać jak będzie coś wiadomo!- wykrzyknęłam na koniec. Nie wiem czy usłyszeli bo w tym momencie odjechali.

-Więc Leo?-uśmiechnęłam się szczerze- Zostaliśmy sami. Co robimy?-zapytałam bruneta.

-Hmm… spacer? Może się poznamy lepiej?- zaproponował. Co mnie zdziwiło, bo w końcu jestem jedną z tysięcy jego fanek.

-Okay. Więc na początek… Jestem Małgosia ;) Największa fanka zespołu Bars&Melody. A pan?

-Jestem Leondre. Rapuje w zespole Bars&Melody. Miło poznać.- i na tym powaga się skończyła. Oboje wybuchneliśmy śmiechem. Od razu złapałam z nim dobry kontakt. Tak się cieszę J

-To idziemy na ten spacer?- odezwałam się jak tylko udało mi się złapać oddech.

-Tak, tak- uśmiechnął się.

-Leo?- zapytałam jeszcze przed wyjściem.

-Tak?- uśmiechnęłam się do niego..

-A co z koncertem? – zaczął się śmiać, jak ja.

- Myślę, że musimy go przełożyć. Bo już niedługo fani będą przyjeżdżać.

-To mam zadzwonić do mamy aby to przełożyła?- zapytałam.

-Możesz, ale nie musisz.

-Chcę- odpowiedziałam i wybrałam numer do mamy

-Halo? Cześć.

-No hej. Co tam?

-Kto przełoży koncert? Bo za niedługo zaczną ludzie przyjeżdżać i…

-Spokojnie. Zaraz odwołam. Dobrze, że mi przypomniałaś. Dzięki.

-Okay. A co z Charls’em?

-Właśnie wszedł z Victorią do lekarki. A ja z Kasią i Kingą  czekam i mam nadzieje, że za 30 min będziemy u Was.

-Czekamy. Mam nadzieje, że Charlie’mu nic nie będzie.

-Ja też. To kończę. Papa.

-Pa-zakończyłam rozmowę.

-Odwoła koncert? Jak z Charlie’m?- dopytywał się Leo jak tylko odłożyłam  telefon. Bo nic nie rozumiał jak mówiłam do mamy po polsku.

-Koncert odwoła a Charlie dopiero wszedł do lekarki.-odpowiedziałam mu.

-Oki. Super. Wyjdziemy w końcu?- uśmiechnął się. A ja pokierowałam się w stronę drzwi.

-Kasia-

Czekałyśmy aż Charlie wyjdzie. Pani Emilia(mama moich przyjaciółek) odwołała koncert. Czas nam się dłużył. Po 30 minutach siedzenia tam w końcu wyszli.

-I jak noga?- od razu podeszłam do Charlie’go.

-Skręcona kostka.- wyjaśnił.

-Nie wierzę. I to przeze mnie.- zaszkliły mi się oczy.

-Nie prawda. Sam się przewróciłem. Zresztą teraz już nie ważne. Nie zwalaj winy na siebie proszę.

-Nie mogę. Boli bardzo?

-Nie. Prawie wcale.- uśmiechnął się. Odwzajemniłam gest.

-Możemy iść? Musimy jeszcze podjechać po jakieś kule i maści.- odezwała się pani Victoria.

-Okay. Chodźmy.

Pomogliśmy Charlie’mu dojść do auta. Pojechaliśmy jeszcze do apteki i po kule.

-Leo-

Poszliśmy do parku , do którego zaprowadziła mnie Małgosia.

-Ma..Ma..Magosia?- zapytałem wtedy. Nie umiem wypowiedzieć jej imienia.

-Małgosia. Wiem. Trudne imię. Mów mi Gosia. Będzie Ci łatwiej- uśmiechnęłam się- O co chciałeś zapytać?

-Już nic. Ładnie tu.- stwierdził.

-Małgosia-

-Nawet, nawet. A tak w ogóle, co się stało z Igorem?- nie wiem po co, zapytałam.

-Poszedł do dawnych kolegów czy coś… w sumie to nie wiem. A co? Polubiłaś go?

-Nie. To znaczy. Nie wiem. Nie znam go.- W tym momencie Leondre podszedł do mnie. Co on chciał zrobić? Czułam jego oddech na moim policzku. Wtedy…

Hej xx Już 2 rozdział!! Mam nadzieje, że się spodobał. J Dziękuje za przeczytanie. Proszę komentujcie.J I czekajcie na nexta xx //Amber143

PS Dzięki za wszystkie komentarze pod pierwszym rozdziałem J